Sanur, Bali

Vrijdag 17-10-2014
Hallo lieve medereizigers. Zoals gezegd de laatste week is ingegaan. Jammer maar helaas, aan alles komt een eind, aan leuke dingen maar gelukkig ook aan minder leuke dingen. Vanmorgen vroeg opgestaan en om 8.30 uur gaan ontbijten voor de laatste keer op een mooi stukje paradijs op aarde. We hadden een supermooie bungalow met lieve mensen en ook heerlijke ligstoelen en een superfijn okay zwembad!! Na betaald te hebben, toch een slordige 4 miljoen Roepia, nemen we afscheid van alle lieve mensen n Chandidasa en wachten vanaf 9.30 uur ongeveer op onze chauffeur. Deze gaat ons naar Sanur op Bali brengen. De laatste stop zoals gezegd. Om 10.00 uur vraag ik bij de receptie waar onze chauffeur blijft of wanneer die komt en wat schetst onze verbazing, hij is er al vanaf 9.00 uur!!!????? Waarom zegt niemand iets maar goed, we stappen in en zijn weg. De chauffeur spreekt geen Engels en is trouwens ook aardig chagrijnig, dus wij zeggen ook niet veel. Na een uur zijn we in Sanur in Sriphala resort en Spa. Onze eerste indruk, althans MIJN indruk is een beetje tegenvallend, zeker omdat dit onze laatste stop is. We kunnen ook niet op onze kamer want het is te vroeg. We checken in en krijgen uitleg over de rest van het Hotel en besluiten dan maar van ellende wat in het Restaurant te gaan drinken, natuurlijk een Bintang om half 12 moet kunnen. Het is al bijna middag. Tegen 13.30 uur mogen we in de kamers en die zijn heel erg groot en erg mooi. We zijn al weer happy, ook hebben we een tussendeur dus kunnen zo bij elkaar in en uitlopen maar dat gaan we niet doen hoor. We gaan voor de eerste keer onze tassen helemaal uitladen en dat is toch ook wel erg prettig! Daarna samen een kop koffie gedronken met Marla en Jan heeft ff een momentje voor zichzelf!? De kamer van Jan en Marla blijkt later ook geen goeie airco te hebben en ze krijgen dan ook een kamer op de eerste verdieping. Met airco en meer en betere lucht voor Marla. Hoe het ook zij na 2 uurtjes gerommeld te hebben gaan we de zee bekijken en merken we al snel dat het erg druk wordt naarmate we dichter bij het strand komen. Veel winkeltjes, marktjes, restaurantjes en eenmaal op het strand worden we al snel aangeklampt om met een glasbottom boot mee te gaan. Het begint bij $ 40,00 p.p. en als snel is het $ 60,00 voor ons 4tjes,hihi. Het feest is weer begonnen. Tegen 17.00 uur gaan we richting Hotel want we worden gezandstraald. Snel ff douchen en om 19.00 uur gaan we op zoek naar eten!! Genoeg te vinden denken wij zo. We eten bij W.H. en Jan neemt zijn eerste biefstuk, ik een cordon bleu Marla Vis (een hele met kop er nog aan (Jakkie) en Bert een Tonijn sate, zo lekker als het er uit zag zo smaakte het ook. De frites is niet te pruimen. Na het eten gaan we langzaam, ik althans want heb weer last van mijn hiel (artrose) naar ons Hotel en heerlijk slapen. Jullie zullen het niet geloven maar uiterlijk 22.00uur liggen wij in ons mandje en voor 23.00 uur slapen wij. Het is echt heel vreemd maar je blijft ier slapen, wellicht van het warme weer en het niks doen. Lekker ff lezen, de dag doorspreken en wel te rusten schattekes.
Zaterdag 18-10-2014
We staan om 8.00 uur op drinken samen een kopje koffie en Marla komt vertellen dat ze inderdaad boven een nieuwe kamer nemen. Betere ventilatie en airco dus iedereen blij. Snel gaan ontbijten en dan waarschijnlijk naar het strand of anders het zwembad. We gaan naar de zee en krijgen voor 60 RP 2 bedden en een parasol. Marla en Jan nemen even een moment voor zichzelf en gaan wandelen, wij gaan heerlijk ff lezen en puzzelen. Wanneer ze terug zijn drinken we samen een Bintang, ik krijg zo langzamerhand een echte bierbuik, bah, heb wel zin in een lekker wijntje,haha. Dan ff lekker een klein tukje of hazenslaapje en wat drinken. Naar een paar uur houden we het voor gezien en gaan we langzaam naar het Hotel in de hoop dat we nog een aardige chauffeur tegenkomen.
Yep we hebben er een, en kunnen een dag met stops, monkey forest, Ubud, tempel etc voor € 25,00 dat gaan we proberen te doen maar dat is voor morgen. Nu eerst snel douchen en heeft Marla vanochtend een warung gevonden,klein restaurantje waar de locals eten, en daar gaan we zo meteen naar op zoek. Wij vinden dat helemaal geweldig dus dat gaat goed komen. Nog even naar de receptie om te checken of we niet in de maling genomen kunnen worden en dan kunnen we gelijk bespreken voor morgen. Ik heb erge trek dat heb ik niet heel vaak, we eten ook maar twee keer per dag maar dat doen we eigenlijk altijd op vakantie. Nou lieve medereizigers ik heb vandaag niet meer te melden en ga ik snel mezelf gereed maken voor het diner!! Doei. Lekker gegeten maar ja dat is hier niet zo moeilijk, wij lusten alles! Zeker onzen Bert wanneer het maar met veel Chilipepers is. Doei!
Zondag 19-10-2014
We staan vroeg op en gaan om 8.30 uur ontbijten. Daarna gaan we op zoek nar Ketut Miasa zo heet de chauffeur die we gisteren gesproken hebben. We zijn wel een klein uurtje later maar wat schetst onze verbazing, hij staat er gewoon, allicht, op ons te wachten, hij heeft toch niks beters te doen. Het is vandaag zondag en iedereen gaat offeren en ceremonies houden en hij gelooft daar allemaal niet zo in. Een vent naar mijn hart, okay dan laten we gaan. Prijs staat en we gaan richting Ubud. Onderweg stoppen we bij een Tempel, is gratis zegt hij, haha, hij kent de Nederlanders! Mooi niet spectaculair maar ons Bertje wil wel wat zien aan tempels en vooral natuur en dat is er een beetje bij ingeschoten! We krijgen Sarongs aan natuurlijk, lopen wat rond, ik speel nog samen met een Irakees op een soort van Anklang, erg mooi geluid en we gaan weer terug na eerst een donatie gedaan te hebben natuurlijk. Dan gaan we door naar Monkey Forest waar wij ons hart kunnen ophalen, niet zozeer voor de apen, sorry Syl, maar wel voor de mooie natuur. De schitterend hoge, stokoude, ficus Benjamini, je hebt nog nooit zoiets groots gezien met al zijn zijtakken en wortels, en alle planten, bomen en Palmen en Tempeltjes en de mini watervalletjes! Erg mooi en veel erg veel brutale apen, zo erg dat ik na 20 min. Mijn grote waterfles al kwijt ben,hihi. Gelukkig maar half vol want die gek wist nog niet eens hoe hij er uit kon drinken. Even later komen we langs een ietwat oudere oppasser en die vraagt of ik een aap op mijn hoofd en schouder wil en ik krijg een pinda (mag je normaal niet geven maar is een lekkernij) dus dan doen ze alles. Eigenlijk zijn ze best zacht en lief als ze maar niet allemaal tegelijk komen,hihi. Marla waagt zich er ook aan en helaas hapt een van de apen zo maar een hap uit haar hoedje. Wel lachen, en wat leuke foto’s rijker gaan we langzaam richting uitgang waar onze Yassa, zo heet hij voor vrienden, al op ons staat te wachten. Ff water scoren en we gaan door naar Ubud stad waar we toch nog snel ff een marktje en een stuk stad, winkelstraat, scoren. Wat denk je wat, een heuse Pandora winkel en wil ik erg graag een bedeltje scoren voor aan mijn armbanden thuis! Een heus echt badmintonshuttletje, weliswaar met een beetje goud, jullie weten ik hou alleen van zilveren bedels, maar deze kon ik niet laten liggen omdat elke bedel bij mij een betekenis heeft dus ook deze. Speciaal voor ons Bertje van ons Bertje! Xx Nog wat drinken en shoppen,( Marla past nog wat blousjes) maar helaas weinig gevonden! Dan neem Yassa ons mee naar onze laatste stop, de inmiddels wereldberoemde Luwak koffieplantage. We lopen wat door de tuin, ruiken de kaneel en zien de “Luwak” zijn een soort katachtige dieren die ze maximaal 5 dagen mogen vasthouden in kooien, die dan eigenlijk in de plantages vrij rondlopen.
Vooral in de nacht en dan de vruchten eten van de koffie om vervolgens de bonen, de pitten, uit te schijten. De uitwerpselen worden ontdaan van het velletje en wat overblijft zijn de koffiebonen. Hiervan wordt koffie gemaakt en die is erg duur. We mogen deze koffie proeven tegen betaling van 50.000 roepia per kopje en we bestellen er twee. De overige koffie en thee mogen we gratis proberen. We kijken nog ff rond in het winkeltje natuurlijk en gaan uiteindelijk moe maar voldaan naar ons Hotel terug. Goeie deal met Yassa en we geven wat fooi en vertellen hem dat wanneer we nog een keer gebruik willen maken van zijn diensten we graag meegaan. Dan nog lekker ff een bertje met zijn allen en ik ga snel mijn dagboekje schrijven want nu zit het nog vers in mijn hoofd!! Wanneer Bert terugkomt van het zwembad waar hij samen met Jan nog wat afkoeling (heet water) heeft gezocht gaan we douchen en blijven vanavond in het Hotel eten zodat we niet meer weg hoeven. Het was een enerverend dagje maar wel absoluut ons ding. Tot morgen wellicht.