Rantepao en terug naar Makassar

Zondag 05-10-2014.
We hebben onze chauffeur een vrije dag gegeven want gisteren was toch wel EN een indrukwekkende dag EN ook best vermoeiend, vandaar! Dus yeah lekker uitslapen tot 8.30uur en 9,30uur ontbijten. Dan gaan we Rantapao op eigen houtje verkennen en komen al snel tot de ontdekking dat het vandaag wel erg heet is. Toch stouwen we stevig door en gaan dan via een soort van Kampong, achterlangs binnendoor, en komen een slachterij tegen van een waterbuffel. Een zestal jongens vinden het wel leuk dat we zo vol ongeloof staan te kijken naar de kapmessen, machete en andere zelfgemaakte messen, vlijmscherp, die erg soepel door het vlees glijden. We maken wat foto’s en dan gaat er één ook maar leuk doen met de kop (horens en schedel) en wordt er gelachen en gefotografeerd. Dan door en via allerlei binnenpaadjes komen we onze eerste kroeg tegen (achterom van waar we gisteren gegeten hebben) en besluiten daar onze eerste smoothie te drinken, erg lekker en erg gezond denken wij dan toch. Dan vervolgen wij onze speurtocht en Marla vind een heus binnendoor paadje wat uitkomt in een plaatselijke markt, erg leuk, netjes veel groenten en fruit, keurig uitgestald. Doorgelopen tot het eind waar we stuiten op een varkens slagerij, ook wel netjes uitgestald maar dat was dan ook het enige. Boven op de tafel lag een man met ontbloot bovenlichaam die zichzelf erg plezierig vond. Voor de tafel zat een kind te spelen met een kip die over enkele minuten onthoofd zou gaan worden of anders gebruikt ging worden voor de hanen/kippengevechten van deze namiddag. Kortom een erg smakelijk schouwspel. Tot overmaat van ramp zagen we de kop met oren, snuit en strottenhoofd ook nog liggen en toen zijn we maar snel doorgelopen. Dan nog ff een grote ronde gemaakt via een zijkant van de stad en vervolegen we onze weg snel naar huis want Marla moet heel erg plassen. Thuisgekomen besluiten we (inmiddels is het 35 graden) om in een iets koeler horel te blijven met een biertje en gaan we Jan en Marla SkipBo leren, erg makkelijk, en ze hebben het dan ook snel door. Een erg leuke namiddag en tegen zessen stoppen we, ff opfrissen en dan gaan we eten, Nasi met Saté, verassend hé? Na thuis nog een kop koffie gedronken te hebben gaan we om 21.00 naar onze kamer want moeten morgenvroeg op tijd klaar staan! Wel te rusten en de groetsels warre!


Maa ndag 06-10-2014
We staan om 5,30 uur op, snel douchen, ontbijten en pleiten! 7,00 uur komt Panda onze chauffeur ons, met een verschrikkelijk chagrijnig kop, ophalen en gaan we zsm dezelfde weg weer terug naar Makassar. Dit betekent minstens 8 uren in ons busje maar we proberen wel te slapen. Wat kun je je vergissen in mensen, ik dacht echt dat hij heel erg sociaal en aardig was maar hij spreekt geen woord, is erg chagrijnig en af en toe lijkt het wel of hij er totaal geen zin in heeft. We stoppen bij dezelfde eet- en drinktentjes en we besluiten maar iets te eten, wellicht krijgt hij dan zelf ook iets. We proberen hem te enthousiasmeren om wat door te rijden dan kunnen we misschien nog wel even naar het zwembad want dat is wel erg leuk. Alle vier vinden het wel heerlijk om zo vaak mogelijk ff te zwemmen of overgooien met een bal. Deze spaarzame momenten moeten we natuurlijk wel benutten. Hoe het ook zij, dik 16.00 uur zijn we weer in ons eerste hotel . Ik geef de chauffeur een goeie tip maar nog geen dank je wel en hij kijt ons nog niet eens aan! En hij leek zo aardig. Maar goed, vergeven en vergeten en snel het water in. Daarna douchen, eten bij de haven van Makassar, geld pinnen en snel naar bed. Weinig nieuws dus!
Dinsdag 07-10-2014
Help, om 2.30 uur gaat de wekker want we hebben een binnenlandse vlucht naar Lombok. Voorat we slapen is het al gauw 22.00 uur dus tel uit je winst. Bert gaat douchen en ik maak koffie dan hebben we tenminste nog iets. We kloppen op de deur van Jan en Marla en zij zijn ook bijna zover. Dan valt de stroom uit bij hun en moeten ze in het donker hun weg vinden. Ik besluit alvast onze tassen weg te brengen naar Panda die not amused is. Hij ziet me van ver aankomen met 2 zware tassen maar verzet geen voet. Waarschijnlijk heeft hij te weinig fooi gekregen gisteren en heeft hij zelf te weinig geslapen. Maar het lukt en ik heb alles in de taxi zitten als Jan, Bert en Marla ook komen. Gelukkig we zijn op tijd. Dan komt Marla erachter dat ze alle water heeft laten staan in het hotel maar wat ik erger vind daar hangt onze Chinese flessenhanger aan ( ideaal op reizen om een grote fles water aan te hangen, dan kun je die over je schouder hangen als een tas) . We hebben die van Helen gekregen als souvenir. Jammer maar helaas, we kunnen niet meer terug. Dan door naar het vliegveld en zonder groet of hand nemen we (geen ) afscheid van Panda. We lopen de vertrekhal in en zijn ook binnen een half uur aan de beurt met inchecken. Ongelooflijk hoe mensen zich verdringen om eerste te zijn. Maar goed snel ff iets zoeken om te eten en het wordt een hotdag, geen culinair hoostandje maar wanneer je niets hebt en je hebt trek dan ben je blij met alles,hihi. We hadden al een heerlijke kop koffie gedronken. We kunnen redelijk snel in het vliegtuig en als ik zit slaap ik. Dan de tussenlanding op Soerabaya, zelfde verhaal, weer geslapen, heerlijk, het lijkt wel dat ik niet bijgeslapen kom. Wanneer we eindelijk zo tegen 11,30 uur aankomen op Lombok wordt je gevangen door Taxi mannen, overspoeld met vragen, maar dat weet ik wel van me af te houden. Zoeken naar onze chauffeur, helaas geen chauffeur. Wanneer we even hebben staan wachten en er natuurlijk een x aantal jonge mannen bij ons in de buurt staan vraag ik of iemand ff kan bellen met het Agentschap op Bali. Na over en weer gebeld te hebben blijkt de chauffeur onderweg want was te laat gebeld ivm onze vlucht die vervroegd was. Ik mag niet vergeten dit te melden bij Indonesie online. Wanneer we na dk een uur bij het Hotel aankomen. Moe van het reizen, blijken we ook nog eens in het verkeerde Hotel te zitten, nl op ons tweede adres in Tetebatu.Oeps dat is balen en wat gaat er nu gebeuren. Ja niks, geen paniek, gewoon weer bellen met het reisagentschap hier. Chauffeur moet terugkomen en ons alsnog naar Dória Beach Resort in Senggigi te brengen.
Dan besluiten we eerst maar een tosti te eten en wat te drinken voordat we weer verdergaan. We moeten dan nog 1 ½ uur in een normale auto (SUV achtig) zitten en dat is geen avontuur. Ik ga in het midden want Jan had het eerste stuk in het midden gezeten en uiteindelijk komen we me moe maar voldaan in een heerlijk stukje Paradijs op aarde. Onderweg hadden we nog aardig wat discussies over het Moslim geloof en alles wat er bij hoort! Maar dat weet je wel warre de 3 K’s daar kun je nooit over discussiëren. Onze chauffeur heeft 2 dochters maar dat is niet goed er had minstens een zoon bij moeten zijn. Die moet n.l. bij de ouders intrekken en voor het huis en land zorgen, maar ja het is niet anders, zucht, laat maar, zeker wanneer ik zeg dat wij nooit bij de ouders gaan inwonen, zoons of dochters. We nemen afscheid en bewonderen onze werkelijk schitterende kamers, alles in een andere stijl, bv Coconut, Leave,Bamboe etc. gewoon supergoed idee en allemaal van hergebruikt materiaal , erg leuk en mooi. Zal nog wel anders worden onderweg, hihi. Dan lekker ff het zwembad in en Jan en Marla gaan op hun Prive ligbed inclusief matras liggen waar het wel hard waait en ze al snel ook naar het zwembad komen waar we samen nog een biertje drinken. Lekker ff douchen in onze superbadkamer en lekker klaarmaken voor Marla haar verjaardagscadeautje, ons eerste dinertje op Lombok. Ik heb heerlijke vis Bert heeft Spicy vis en het kan niet spicy genoeg zijn en Jan heeft een soort van Nasi speciaal en Marla een Mojito daarna Surf en Turf met frietjes. Bier erbij, een vruchtencocktail of Ik een Jack Daniels na en dan naar de kamer waar we al snel in een diepe slaap vallen. Wat een bedden Boxspings, lekker hoog en hard. Wel te rusten!