Copan
Blijf op de hoogte en volg Wilma en Bert
12 September 2013 | Honduras, Copán
Dinsdag 10-09-2013. We staan weer vroeg op, ontbijten en vertrekken uit El Salvador Richting Honduras. We worden het eeuwige reizen wel een beetje moe maar je moet er iets voor over hebben. Onderweg komen we een inmense vuilnisbelt tegen met veel gieren, heel veel gieren. Eigenlijk is het hoofdzakelijk een reisdag en na een uurtje of twee komen we aan bij de Grens van Honduras. Het is toch ook wel heel bijzonder om 5 landen aan te doen wanneer je zover weg bent. Tegelijkertijd realiseer ik me dat dat bij ons ook makkelijk kan,hihi, maar is toch anders. We wachten op onze stempel voor in het paspoort maken een plaspauze en rijden door om zo rond de klok van 14.00 uur in Copan aan te komen. Dit was ooit één van DE mooiste en belangrijkste steden van de Maya’s.
Het lijkt wel een reis terug in de tijd en het vertelt het verhaal van ooit een bloeiende stad van koningen en Goden. We lopen wat door het stadje wat veel souvenirwinkeltjes heeft en drinken wat op een dakterras waar alleen maar mannen zich aan het verzamelen zijn voor wat later blijkt DE voetbalmatch tussen Honduras en Panama. Erg gezellig en we nemen een biertje waarop de mannen zeggen dat het wel sterk bier is en wel 4.8%. Na ze op het hart gedrukt te hebben dat wij dat wel aankunnen, kijken we ff mee en gaan vervolgens op zoek naar een restaurant. We krijgen vaak tips van Igor onze reisleider maar wij vinden het toch wel leuk om zelf iets te zoeken. We belanden uiteindelijk bij een Canadees (denken wij) wat op zich al op een klein museum lijkt en besluiten daar ook om te eten. Echt heel erg lekker en een goeie entourage en ook nog eens een serveerster die steeds met drank of voedsel op haar hoofd terugkomt. Erg leuk om te zien en ze gebruikt natuurlijk geen handen! Na een fles wijn of waren het er twee gaan we langzaam naar het centrum van het dorp om een tuc tuc te scoren. Inmiddels is nl ook mijn linkervoet ontstoken en loop ik steeds moeilijker. Blijven lachen en we komen Sandra Michel en Nicole nog tegen in een kroeg waar het inmiddels luid gejuich van de 2-1 voor Honduras gevierd wordt. We laten de jongelui alleen en vervolgen onze weg met een tuc tuc naar het hotel. Daar aangekomen zijn Victor (onze busschauffeur hier)en Igor (onze reisleider ) nog wakker en we besluiten met een paar mensen meer even te blijven hangen voor een borrel en een goed gesprek in het Italiaans want Victor spreekt en verstaat Italiaans. Het is erg gezellig en laat wanneer we naar bed gaan. (Ik ben dan al jarig eigenlijk,hihi)
Woensdag 11-09-2013. Om 6.00 uur loopt de wekker af en komt Bert mij verrassen met een dikke zoen en een geweldige kaart volgeschreven voor mijn verjaardag. Erg lief! Ik heb al een zwart Jade kettinkje gehad en we gaan nog een keer shoppen wanneer we thuis zijn dus dat gaat goed komen. Wanneer ik buiten kom is onze kamer aan de buitenkant versierd met slingers, en boven op het dakterras waar we gaan ontbijten hangen de ballonnen en krijg ik nog een soort haarbandje/diadeempje voor in mijn haar. Er wordt gezongen en gefeliciteerd en van Anja de liefste, meest onzekere maar geweldige schat van een meid krijg ik een paar kleine ienie mienie cadeautjes zoals zij het zelf noemt. Erg lief!! Dan gaan we (te voet) naar de Maya ruines van Copan en het is in een woord geweldig. Misschien tot nu toe wel een van de mooiste en meest decoratieve Maya ruines. We hebben een super leuke en erg veel wetende gids en voor we het weten zijn we drie uur verder en heel veel wijzer. Ook vliegen en krijsen er heel wat papegaaien rond wat een mooi gezicht biedt. Dan nog een soort Supereekhoorn en zijn we moe maar voldaan. Dan gaan de mannen Canopy-en en besluiten Jolanda en ik lekker “thuis”te blijven op de kamer en kan ik nog snel douchen en mijn haar wassen. Net wanneer ik bijna klaar ben met mijn Dagboek komen de mannen alweer terug en gaan we zo meteen lekker de stad in om mijn verjaardag te vieren. Er zal nog wel e.e.a. gebeuren maar dat zal ik dan morgen moeten schrijven want vandaag doe ik niets meer. Tot later wanneer we weer kunnen internetten. Doei, wordt vervolgd!
Het lijkt wel een reis terug in de tijd en het vertelt het verhaal van ooit een bloeiende stad van koningen en Goden. We lopen wat door het stadje wat veel souvenirwinkeltjes heeft en drinken wat op een dakterras waar alleen maar mannen zich aan het verzamelen zijn voor wat later blijkt DE voetbalmatch tussen Honduras en Panama. Erg gezellig en we nemen een biertje waarop de mannen zeggen dat het wel sterk bier is en wel 4.8%. Na ze op het hart gedrukt te hebben dat wij dat wel aankunnen, kijken we ff mee en gaan vervolgens op zoek naar een restaurant. We krijgen vaak tips van Igor onze reisleider maar wij vinden het toch wel leuk om zelf iets te zoeken. We belanden uiteindelijk bij een Canadees (denken wij) wat op zich al op een klein museum lijkt en besluiten daar ook om te eten. Echt heel erg lekker en een goeie entourage en ook nog eens een serveerster die steeds met drank of voedsel op haar hoofd terugkomt. Erg leuk om te zien en ze gebruikt natuurlijk geen handen! Na een fles wijn of waren het er twee gaan we langzaam naar het centrum van het dorp om een tuc tuc te scoren. Inmiddels is nl ook mijn linkervoet ontstoken en loop ik steeds moeilijker. Blijven lachen en we komen Sandra Michel en Nicole nog tegen in een kroeg waar het inmiddels luid gejuich van de 2-1 voor Honduras gevierd wordt. We laten de jongelui alleen en vervolgen onze weg met een tuc tuc naar het hotel. Daar aangekomen zijn Victor (onze busschauffeur hier)en Igor (onze reisleider ) nog wakker en we besluiten met een paar mensen meer even te blijven hangen voor een borrel en een goed gesprek in het Italiaans want Victor spreekt en verstaat Italiaans. Het is erg gezellig en laat wanneer we naar bed gaan. (Ik ben dan al jarig eigenlijk,hihi)
Woensdag 11-09-2013. Om 6.00 uur loopt de wekker af en komt Bert mij verrassen met een dikke zoen en een geweldige kaart volgeschreven voor mijn verjaardag. Erg lief! Ik heb al een zwart Jade kettinkje gehad en we gaan nog een keer shoppen wanneer we thuis zijn dus dat gaat goed komen. Wanneer ik buiten kom is onze kamer aan de buitenkant versierd met slingers, en boven op het dakterras waar we gaan ontbijten hangen de ballonnen en krijg ik nog een soort haarbandje/diadeempje voor in mijn haar. Er wordt gezongen en gefeliciteerd en van Anja de liefste, meest onzekere maar geweldige schat van een meid krijg ik een paar kleine ienie mienie cadeautjes zoals zij het zelf noemt. Erg lief!! Dan gaan we (te voet) naar de Maya ruines van Copan en het is in een woord geweldig. Misschien tot nu toe wel een van de mooiste en meest decoratieve Maya ruines. We hebben een super leuke en erg veel wetende gids en voor we het weten zijn we drie uur verder en heel veel wijzer. Ook vliegen en krijsen er heel wat papegaaien rond wat een mooi gezicht biedt. Dan nog een soort Supereekhoorn en zijn we moe maar voldaan. Dan gaan de mannen Canopy-en en besluiten Jolanda en ik lekker “thuis”te blijven op de kamer en kan ik nog snel douchen en mijn haar wassen. Net wanneer ik bijna klaar ben met mijn Dagboek komen de mannen alweer terug en gaan we zo meteen lekker de stad in om mijn verjaardag te vieren. Er zal nog wel e.e.a. gebeuren maar dat zal ik dan morgen moeten schrijven want vandaag doe ik niets meer. Tot later wanneer we weer kunnen internetten. Doei, wordt vervolgd!
-
12 September 2013 - 10:17
Syl:
Heej,
ten eerste natuurlijk proficiat war !!
Klinkt allemaal weer goed daar en Bert ik ben stikjaloers op je; spuwende vulkaan wauw.
Hoop dat we plaatjes kunnen gaan vergelijken want ik ga volgende maand de mount Merapi doen en die schijnt ook actief te zijn :-).
Have fun, x x x syl -
12 September 2013 - 20:58
Jan En Yvonne:
Nog van harte gefeliciteerd
Wat een mooie ervaringen weer
Maar rustig aan Wilma en hou die voet in de gaten veel plezier nog
Gr. J&y
-
13 September 2013 - 13:07
Hans En Marja:
We blijven jullie volgen hoor ,weer een mooi reis verslag. doei doei
-
14 September 2013 - 16:46
Joan En Ad:
Volgens ons hebben jullie het helemaal naar jullie zin!!!! Ja van hotel naar hotel is wel erg vermoeiend maar 5 landen bezoeken dan kan dat niet anders.
Jouw Bertje heeft weer heel goed uitgepakt voor je verjaardag wat romantisch een kaart met teksten waar je van moet blozen!!!!! En dan nog tegoed hebben dat je thuis een cadeautje mag uitzoeken het kan toch niet beter.
Nog heel veel plezier en we lezen je verhalen met veel plezier.
Doei,
Wij
-
15 September 2013 - 15:54
Tessy Pape:
Dus op weg naar Copan was het weer om te '' gieren ''? Da's heel wat anders dan hihi. (grapje). Gefeliciteerd nog met je verjaardag. Ikke ook 7 september, dank je wel of eh.......wilde je dat niet zeggen.Marla en Jan hebben dus vanaf nu iedere minuut Happy Ollie Day. Maar even over die tuctuc. Die kosten toch niet zoveel? Neem er maar eentje mee naar Nederland, of ruil die voor onze zouten koekjes. Beterschap met je voet anders kan Bert je wel dragen. Doet ie toch altijd op handen.
Nog heel veel plezier samen en geniet van iedere dag.
Groetjes Tessy,
-
19 September 2013 - 15:46
Nancy:
Ik lees ze wat laat, maar het is weer genieten van je verhalen hoor!!
Wilde je nog via deze weg feliciteren XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
