Tetebatu en Senggigi

Woensdag 08-10-2014
Heerlijk uitgeslapen tot 8.30 uur en heerlijk ontbijtje gegeten wat we gisteren zelf mochten uitzoeken. Gekookte eitjes voor de verandering, haha, lekker vers fruit, koffie toast, eigenlijk zo’n beetje de dagelijkse routine. Erg lekker! Goed dan gaan we naar het strand, niet erg schoon of ingericht op toerisme maar alla dat mag de pret niet drukken. Marla en Bert worden tijdelijke strandjutters en ik ga heerlijk lezen, alhoewel zo heerlijk was het niet, want het waait te hard en er komt teveel zand op mijn e reader. Jawel ook ik ben gezwicht voor de e reader, verjaardagscadeautje van Bert (weegt 160 gram) vandaar! Jan heeft zich een heuse troon toegeëigend en zit lekker op een rotsblok. Al snel worden we gestoord door 1, later door 2, oftewel zijn er 3 mannen en een vrouw die van alles willen verkopen. Je snapt het niet want we zitten echt op een laatste puntje van Senggigi. Wij zeggen vriendelijk nee dank je wel en lezen rustig verder maar Marla is helemaal in haar element en vindt het allemaal wel leuk. Inmiddels gaat Jan ook e.e.a. passen en al snel hebben ze dan ook een paar bloesjes en een sarong/omslagdoek gekocht. Nog een paar armbandjes en wat lachen en praten en al snel blijkt de vrouw ook te kunnen masseren. Dan gaan ze om de beurt heerlijk languit op een kleed liggen en worden ze heerlijk gemasseerd. Nog wat nagenieten, een gratis armbandje maar inmiddels ben ik dan al langs het strand wandelen waar ik een stelletje in de bosjes erg lief zie doen met elkaar. Een stuk verderop kom ik 2 wel hele donkere Afrikanen tegen (ik denk op huwelijksreis) want er staan allemaal grote harten in het strandzand met Je t ‘aime en hartjes met hun voorletters, ze spreken Frans, maar ja dat kan ik niet helaas dus blijft het bij Hi en Bye. Wanneer ik terugkom zijn de verkopers weg, Jan in de zee en Bert is weer een stukje aan het strandjutten. Marla is aan het opruimen want het trekt erg dicht en we gaan naar het zwembad voor ons dagelijks biertje en zwempartijtje. We maken een complete fotoreportage van Bert met Marla, Wilma en Marla, Jan en Bert, Jan en Marla, kortom het wordt een gezellig onderonsje,hihi!! Daarna lekker douchen, omkleden en SkipBo spelen, ja ze vinden het ook wel leuk denken wij. Dan weer heerlijk gegeten en half tien gaan we naar de kamer want moet mijn dagboek weer bijwerken,ik vergeet het anders!
Donderdag 09-10-2014
Om 6.00 uur staan we op en om 7.00 uur gaan we ontbijten want we worden om 8.00 uur opgehaald en moeten nog wat inpakken. Ook vind ik het erg lekker om op mijn gemak wakker te worden en wat Yoga oefeningen te doen. Echt fijn en ik voel me er goed bij. Dan komt onze chauffeur en nemen we afscheid van een heel erg mooi plekje!! Onze nieuwe chauffeur heet Teddy en is aardig op het eerste gezicht maar je weet maar nooit. We zwaaien nog wat na en niemand die kijkt of terugzwaait, hihi. Onderweg stop ik voor wat foto’s van wat ik dan denk surfers of zoiets maar het blijken vissersboten te zijn maar dan heel veel en erg apart. Even later begint Marla over de ATM om te pinnen en dat is maar goed ook, in die zin dat we dat wel de komende twee dagen moeten doen, want anders gaan we naar Gili Meno en dan kunnen we misschien niet pinnen. De ATM zit in de plaatselijke supermarkt en dan koop ik meteen een slof sigaretten, zijn nl erg goedkoop. Daarna rijden we snel door naar onze eerste stop, Lingsar, dit is een tempel voor alle religies, o.a. 5 stuks zoals Moslims Christenen, Hindoes, Animisme en nog één. Was niet erg bijzonder en natuurlijk moeten we een soort sjerp om om de boze geesten te weren. Krijgen 100 roepia om in een water wensput te gooien en een wens te doen uiteraard. Een kleine wandeling en we hebben alles gezien. Niet echt indrukwekkend. Dan naar het Zomerpaleis van de koning die zo’n 300 jaar geleden regeerde. Als jonge man vond hij het helemaal geweldig wanneer hij de vulkanische berg Rinjani kon beklimmen, deze duurde drie dagen want hij is zo’n 3724 meter hoog of zoiets! Dan kon hij van boven op die berg zijn volk zien en al het goud wat hij “teveel”had gooide hij in de krater omdat hij dan zeker wist dat niemand het eruit kon hallen, maar vooral om de weergoden goed te stemmen (en te sponsoren) in de hoop op veel regen voor de boeren. Daarom heeft hij dit Zomerpaleis in het klein laten namaken van wat hij op zijn tocht allemaal tegenkwam, zoals, zwembaden voor de harem, zwembaden en buitenvertrekken voor zijn manschappen Een klein kratermeer, een klein bergje, etc etc. Het was erg mooi, zeker om er ook zomaar er doorheen te mogen lopen. Blijft staan dat er nog van alles op slot zit waar je niet in mag en dat er overal donaties gevraagd worden voor de goden of onderhoud of wat al niet meer zij. Daarna gaan we snel door naar het weefgetouwdorp, dit ging (sorry) echt nergens over. Een jonge man met lang haar en een sjaal om zijn hoofd stond ons op te wachten. Meteen hoorde je klappen ( van een weefgetouw) en hij verteld ons dat een Nederlandse Coöperatie dit dorp mee heeft opgezet of gesponsord. We gaan een rondleiding doen, (de short cut), hij heeft er niet veel zin in maar moet denk ik. We komen in het dorpje (lees, kampong) langs een hele hoge berg afval en wanneer ik er iets over vraag ontwijkt hij mij. Dan maar door naar de twee dames die zitten te weven. Het gaat erg langzaam en bij elke “steek”moeten ze een paar keer “klappen” tegen een soort rechtopstaand tussenschot aan om het vast te weven, zie foto! Na 2 min.kijken mag Marla ook gaan weven en moet ze eigenlijk voelen wat het is en hoe of dat gaat. Benen natuurlijk te lang,hihi en rug gaat ook niet helemaal soepel maar wel leuk om te zien. Dat was het, snel weer terug naar de ingang waar naast de ingang ook nog twee dames zitten te weven en er natuurlijk een aardige winkel bij is waar je alle doeken, sjaals en tafelkleedjes kunt kopen. Helaas is het niet onze smaak. Wanneer we teruglopen naar de auto houdt het “geklap’ op. Dan snel naar de volgende stek in Tetabatu waar we van de week dus ook al waren maar verkeerd gedropt waren. Daar gaan we als eerste een Bintang drinken maar is het wel het slechtste hotel dat we tot nu toe gehad hebben. sAvonds worden we uitgenodigd door onze gids ter plaatse om bij hem thuis (Warung) te komen eten, samen met twee Belgische dames uit Gent die we net ontmoet hebben. 86% van de mensen is hier Moslim maar niet te vergelijken met de meeste Moslims in Nederland.
We worden zeer Gastvrij ontvangen, zitten op de grond en krijgen water. Dan komt er een berg aan eten binnen, variërend van rijst, kip, vis, jackfruit, de jonge jackfruit daar wordt een soort Curry van gemaakt, tempeh, tofu, en een super lekker groente/sla-achtig gerecht met taugé en pindasaus. Smakelijk eten, het was heerlijk, we hebben genoten. Na het eten lopen we terug en duiken moe maar voldaan in ons bed in een warme kamer.
Vrijdag 10-10-2014
We gaan om 8.00 uur ontbijten, stelt niet zoveel voor, en om 9,00 uur komt Bot onze gids ons halen voor een wandeltocht. We lopen dwars door en over de rijstvelden. Jonge rijst, 1e keus rijst, 2e keus rijst, maar alleen witte en eigenlijk ook alleen voor het dorp. Velden die vol met water staan en droge velden. Moeilijk uit te leggen maar wij weten het nu wel. Ook een veld waarvan de rijst net geoogst is, die wordt bij elkaar gebonden en naar een plek gebracht op het land waar ze de stengels rijst dan gaan slaan, zie foto, en zo valt de rijst er dan uit. Die vangen ze op en doen ze in zakken. Ik leg het nog wel eens een keer uit wanneer we thuis zijn, haha. Dan doorlopen en na een paar uur gewandeld te hebben gaan we onderweg in een Kampong koffie drinken van zelf verbouwde koffiebonen. Wel slap maar goed te drinken. Dan verlaat Bot, onze gids, ons even voor een snel gebed in de moskee, waar we naast zitten, en waar de Imam al 1 ½ uur aan het zingen is. Het blijkt een mp3 speler te zijn!! Daarna verder gewandeld door bossen en rijstvelden en komen we tegen half twee aan bij een gezin wat local food serveert, waar de vrouw des huizes kookt en waar de mannen weinig meer doen dan ons entertainen. Na het eten, wat erg lekker is, lopen we door naar de waterval, die in het echt wel tegenvalt vergeleken bij de plaatjes die we al gezien hadden. Er zijn een vijftal jonge kids aan het spelen, al dan niet naakt, en hebben de grootste lol. Het water is heerlijk verfrissend en erg helder, verkoelend, vooral voor de mannen die er opgerekend hadden, en hun zwembroek al aan hadden getrokken vanmorgen. Na een klein half uur gaan we terug over de bamboe, al klimmend, en komen moe maar gelukkig weer bij de gastvrije mensen die eigenlijk een warung runnen. Eten bij de plaatselijke bevolking. Speciaal is er voor ons Bintang, het plaatselijke bier, gehaald. Erg lekker en na nog even wat entertaining, haktollen en ander soort tollen, door jong en oud gaan we om 16.00 uur achterop brommertjes naar huis, Een superdag, die voor Bert en mij nog wel dagen zo had mogen doorgaan. Erg leuk en erg leerzaam. Dan ga ik douchen en Bert Marla en Jan gaan buiten nog wat nagenieten en biertjes drinken. Dan nog lekker ff lezen en yoga beoefenen en dan is het al weer tijd om te gaan avondeten. Ik neem een Pasta Bolognese maar vindt hem niet erg lekker, teveel knoflook en te spicy. Jan en Marla eten ook Pasta en Bert heeft weer een superlekkere Vissaté mat Rijst en groenten. Er komt ook nog een Yan ons allerlei trucjes leren met kaarten en houten stokjes en pen en papier en mathematica etc en we lachen erg veel, waarschijnlijk omdat het te simpel is en wij teveel of te diep nadenken. Redelijk op tijd naar bed want gaan morgen naar Gili Meno en Gili Trawagan. Ook moest ik mijn dagboek nog schrijven en ik heb weer geen Wifi!! Snel slapen, kostte me al snel 1 ½ uur!! Wel te rusten.
Zaterdag 11-10-2014
Pfff kort nachtje, veel geschreven. 7.00 uur ontbijt en 8.00 uur weg. Onze Jan is een beetje ziek en eet niet mee. Teddy is er op tijd en we hebben een busje, erg fijn. Hij is wel aardig en na een minuscuul ontbijtje, afscheid genomen van Yan(i) onze persoonlijke entertainer. Erg lieve jongen, maar dat zijn ze bijna allemaal wel. Wij verheugen ons nu al op Gili Meno en slechter dan waar we vandaan komen kan het niet worden.

Marla had zelfs kakkerlakken op hun kamer. Wanneer we Tetebatu gaan verlaten vraag ik aan Teddy of hij nog even onderweg wil stoppen bij een grote supermarkt voor water, een ATM, en sigaretten. Ja deze laatste zijn zo goedkoop dat je niet kunt stoppen al zou je het willen, hihi. We stoppen onderweg 1 keer bij een tabaksfabriek (en) en bij 2 mag ik niet fotograferen, ik ben stout en doe het toch. De vrachtwagens met tabak staan klaar om gelost te worden en het zijn fabrieken van de grote Tabaksfabrikanten zoals Dunhill en Marlboro. Anderen zijn van de regering. Daarna snel verder en eigenlijk al redelijk snel stoppen we in Mataram bij een grote supermarkt en ben ik klaar met mijn sigaretten. 640 Roepia voor 4 sloffen is omgerekend ongeveer 42,00. (voor de statistieken later) Pinnen en snel door naar een privé haven waar we worden opgewacht door de speedboot, speciaal voor ons 4en die ons in 10 min naar Gili Meno brengt. Hij gaat harder dan onze auto, hier in Indonesië. We hebben een chauffeur en 2 bootsjongens en die helpen ons aan wal wat niet zonder slag of stoot gaat. Bert valt (niet hard hoor) en de rest is nat tot aan de knieën. Ik niet want had een kort rokje aan dat was wel lekker. We hebben de koffers zelf al meegenomen naar Gazebo ons hotel en we checken in (zonder ontbijt) maar wel met een glas heerlijke Jus d Orange. We krijgen 2 grota badlakens mee voor op het strand en horen dat de stoelen en strandpaviljoentjes alleen voor de gasten van ons Hotel zijn, erg lekker!!!!!! Omkleden en snel naar het strand waar we een strandpaviljoentje voor onszelf hebben en Jan en Marla ook een. Heeeeerlijk, lekker lezen, relaxen en af en toe wegdoezelen, ware het niet dat er regelmatig verkopers of masseuses langskomen om hun waar of kunnen te verkopen. Marla koopt een paar dingen en Jan een heuse sarong, erg leuk. Wanneer we uitgeluierd zijn (zijn we eigenlijk nooit in zo’n situatie) gaan we douchen omkleden en een heel stuk het strand af op zoek naar de barretjes, supermarktje, en restaurantje. Marla en Jan willen ons een etentje aanbieden voor alle goede zorgen mbt het voorbereiden en regelen van de reis. Ons mam zou zeggen: “Dat is nergens voor nodig maar toch bedankt” en zij besluiten bij Yaya te gaan eten, verse vis van de gril met rijst en frietjes (chips) erg lekker. Daarna bij een ander ontzettend mooie strandtent een heuse Irish coffee gedronken en gaan we langzaam weer naar ons mooie gezellige huisje aan het strand met airco en ventilator.Ik schrijf snel mijn dag verhaaltje dan blijf ik lekker bij ook al hebben we vaak geen Wifi. Dat was het voor vandaag en morgen, ja wie weet wat er dan allemaal weer gebeurt??????